Yargılarımızı değiştirdi ve geliştirdi bu yargı. Yüksek duygularımızı zedeledi. Adalet duygularımızı imha etti. Yok, etti bütün iyilik duygularımızın içine. Adalet, atalet içine girdi. Tuz koktu dedirtti insana. Tuz koktuysa; memleket mi kalırdı?
Bütün terörü besleyen unsuru gördü halkımız. Orduya verilen darbe yapma cesaretini de gördü. Ayırımcılığı hissetti iliklerinde. Gözlerine battı bir çöp gibi yargı. Yargı besledi kargayı, kargada oydu milletin manevi hassasiyeti, milli duygularını. Ama bitiremedi kargalar leş diye üşüştükleri vatanı. Vatan ayağa kalktı, attı bastonunu eline verenin kafasına. Mahcup bir eda gibi gelirken referandum. Amerikalı zencilerin hürriyeti istemeyişleri aklıma geldi. “Hayır” sesleri, korku rejimini pompalayanların vesayeti esaret kıldıkları argümanları oldu hep.
Geçmişe ait ne varsa inkâr edildi. Geleceğe ait ne varsa onlara da şimdi hayır dedi aynı zevatlar. İnkâr psikolojisi ile uydurma bir devlet ve bir Milet oluşturdu emperyalist işbirlikçileri. Eskiden Osmanlıydı herkes. Şimdi Kürt var, Türk var… Ayrışımın, parçalamanın en güzel vahşetini vesayetçiler yaptı bu ülke de. Yargını desteğinde ki darbeciler; akla ziyan işkenceler ve öldürmelerle halkı sindirdiler. Pusuları, öldürmeleri bile kutsaldı onların. Çünkü rejim onlarındı. Onlar kurtarmıştı bu milleti geçmişten, gericilikten.. ve şimdi gelecekten kurtarma zamanıydı. Ve Hayır diyor aynı zevatın mirasyedi çocukları. Halka rağmen halkçı geçinenleri… Halka rağmen iktidar devşirdiler. Halk onlara iktidar vermedi, despotluklarından sonra… Ama onların despotluğu bitmedi, iktidar oldular hep vesayetle, orduyla, yargıyla, medyayla…
Halk anladı onların ne mal olduğunu, zaten biliyordu da… Ama arifdi halk; hır çıksın istemezdi. Sessizdi, nezaket sahibiydi, dedeleri şehit olmuştu nerdeyse her bir ailenin.. .
Despotlar kurtarıcıydı. Onların varisleri de bugün kurtarıcılarıyla kutsadılar kendilerini ve devletlerini… Artık derin iktidar sahibiydiler, ağır ağa-beydiler hepsi… Derin bir zenginliğin sahipleri oldular… güç onlarındı, güçlü olanların değildi güç. İktidar olabilirdi halk ama muktedir olamazdı. Ağabeyleri yargı, ordu vardı, onları korur ve kollardı. Şimdi ağabeyleri gidiyor feryatları ondandır. Halkı dövemeyecekler. Ellerinde sopaları vardı. Yargıyla kulaklarını çekip, medyayla azarlayıp, orduyla dövemeyecekleri halkı…
Devamını Okuyun>>>
Yorum Gönder
Saldırı, küfürler yorum/fikir sayılmaz.Tarih övgü veya sövgü kitabı değildir.Yorumlarınızı yazarken lütfen İsminizi belirtiniz.